گام هشتم حمایت
گام اشتغال و اشتغال زائیگام هشتم حمایت
گام اشتغال و اشتغال زائیاهمیت بحث اوقات فراغت
بیایید از زاویه ای دیگر به این موضوع بنگریم:
مشکلات امروز و آتی جامعه ما در بحث جوانان چیست؟ از هر کس که بپرسی از حفظ جواب می دهد: ازدواج و اشتغال. اما قبلش هیچ کس از خود نمی پرسد مقدمات ازدواج و اشتغال چیست؟...
اهمیت بحث اوقات فراغت
بیایید از زاویه ای دیگر به این موضوع بنگریم:
مشکلات امروز و آتی جامعه ما در بحث جوانان چیست؟ از هر کس که بپرسی از حفظ جواب می دهد: ازدواج و اشتغال. اما قبلش هیچ کس از خود نمی پرسد مقدمات ازدواج و اشتغال چیست؟ چه تعداد جوان را با این مقدمات آماده کردیم که نتوانستند بر این دو مسئله پیروز گردند؟ به کدام جوان حرفه و شغل آموختیم و شیوه پس انداز و سرمایه گذاری را یاد دادیم اما پس از اتمام دوران تحصیل و سربازی نتوانسته به کسب و کار شایسته خود بپردازد و بی نیاز از دیگران استقلال مالی داشته باشد؟ به کدام جوان آموختیم که تو به عنوان یک انسان وظیفه خطیر و عظیم همسری به عهده باید بگیری، حقوقی و تکالیفی را رعایت کنی و حقوقی و تکالیفی را طالب شوی تا امروز شاهد افزایش نرخ طلاق در چهار سال اول زندگی مشترک نباشیم؟ به کدام جوان آموختیم که تو فردا باید پدر یا مادر باشی و انسانی تربیت کنی تا امروز شاهد واگذاری این مسئولیت به انحای مختلف نباشیم؟ بهداشت بلوغ را در کدام مرحله آموزش دادیم که امروز شاهد مردود شدگان مضطر و پریشان مقاطع مختلف زندگی خانوادگی و اجتماعی نباشیم؟
بازهم می توانیم از زاویه ای دیگر نگاه کنیم:
از جوان مان چه انتظاری داریم؟ او را با چه خصوصیاتی می خواهیم؟ شاداب و پرنشاط یا افسرده و دلمرده؟ خلاق و نوآور یا دنباله رو و بدون ابتکار و تفکر؟ جوانی با اعتقادات محکم و متقن یا اسیر شبهات و تنبل در رفع شبهات؟ جوانی توانمند و نیرومند یا سست و بی حال؟ برای آنچه می خواهیم چه کرده ایم؟ آیا جوانی که به سن اشتغال و استقلال رسیده است اما هنوز روی پای خود نایستاده، نشاط و شادابی واقعی خواهد داشت؟ آیا جوانی که به رکود و خمودگی در نشستن دائم جلوی تلویزیون و کامپیوتر عادت کرده است یکباره پویا و پرتحرک می شود؟ آیا جوانی که از آغاز زندگی هیچ بار مسئولیتی بر دوش خویش احساس ننموده است به یکباره مسئولیت یک خانواده را بر عهده خواهد گرفت؟ آیا جوانی که همت و تلاشش در ورود به دانشگاه و گرفتن مدرک لیسانس یا بالاتر از آن خلاصه می شده است امروز در همه ابعاد وجودی به یکباره شکوفا می شود؟ آیا جوانی که سال ها به دست برنامه های صوتی و تصویری از فطرت خویش فاصله گرفته است یک شبه انسان وارسته و کاملی خواهد شد؟ آیا جوانی که ضد ارزش ها در قالب هنر، ارتباطات و فناوری بر وجودش حک گشته است شنیدن امر و نهی ایی به یک باره او را سلمان فارسی می کند؟
و جواب این آیاها و دهها و صدها آیای دیگر جز در آن زمان گرانبهای انبوهی نهفته است که با زدن برچسب اوقات فراغت خود را غافل از آن نگه می داریم تا مبادا از کمانِ مسئولیت، تیرِ آیا بر جانِ خفته مان فرود آید و خواب سنگین توام با رویایِ فقط امروز دیدنِ ما را، برهم زند؟
با توجه به موارد گفته شده برخود لازم دانستیم تا به عنوان دبیرخانه اوقات فراغت استان، مسیر حرکت خود را در سال 88 به گونه ای ترسیم نماییم که طی آن بتوانیم با همکاری کلیه دستگاه های اجرایی دولتی و غیر دولتی، شهد کلام شیرین رهبر و مقتدای خویش را بر جان تک تک مخاطبین خود بنوشانیم:
«این چشم‌انداز بیست ساله‌ای که به عنوان سند ملی و تاریخی برای کشور ما تنظیم شده، توصیه می‌کنم شما جوان‌ها آن را بگیرید و بخوانید... می‌شود به این چشم‌انداز رسید... اما تلاش و کار می‌خواهد. دو چیز را باید در نظر داشت؛ یک: به فکر کار و تلاش بودن و خسته نشدن از آن ... دوم: پیدا کردن نقطه‌ای است که شما باید در آنجا کار کنید... نقطه‌ای را که باید در آن جا حضور داشته باشید و کار کنید پیدا کنید...»
نگاه کنید به آینده دور؛ یعنی آینده معین شده در سند چشم انداز بیست ساله، کسانی که امروز وارد مدرسه می شوند، در پایان دوران بیست ساله، یک جوان بیست و شش، هفت ساله هستند... شما می خواهید این جوان بیست و شش، هفت ساله چه جور انسانی باشد؟ اگر می خواهید این جوان، یک جوان خلاق، دارای ابتکار، شجاع، آراسته از لحاظ اخلاقی، سالم از لحاظ جسمی و فکری و روانی، صاحب فکر و اندیشه، دارای احساس مسئولیت نسبت به کشورش و ملتش و آینده اش باشد، امروز باید طرح صیرورت این کودک را به آن جوان این جا طراحی کنید، حاضر داشته باشید و به دستگاه ها ابلاغ کنید.
